- ἑκών
- ἑκών (ἑκών, -όντος, -όντι; -όντες; -όντι)1 willing, ready
ὡς Αὐγέαν λάτριον ἀέκονθ' ἑκὼν μισθὸν ὑπέρβιον πράσσοιτο O. 10.29
ἑκὼν ἔβαν ἐπίκουρος O. 13.96
“τοῦτον ἄεθλον ἑκὼν τέλεσον” P. 4.165καὶ γὰρ ἑκὼν θυμῷ γελανεῖ θᾶσσον ἔντυνεν P. 4.181
κέρδος δὲ φίλτατον, ἑκόντος εἴ τις ἐκ δόμων φέροι P. 8.14
ἤθελον κείνου γε πείθεσθ' ἀναξίαις ἑκόντες N. 8.10
“τῷ παρεόντι δ' ἐπαινήσαις ἑκὼν ἄλλοτ ἀλλοῖα φρόνει” fr. 43. 4. οὔτις ἑκὼν κακὸν εὕρετο fr. 226.ἑκόντι τοίνυν πρέπει νόῳ τὸν εὐεργέταν ὑπαντιάσαι P. 5.43
ὦναξ, ἑκόντι δ' εὔχομαι νόῳ κατά τιν ἁρμονίαν βλέπειν P. 8.67
ἑκόντι δ' ἐγὼ νώτῳ μεθέπων δίδυμον ἄχθος N. 6.57
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.